ในช่วงสงครามข้าวสารเป็นสิ่งที่มีราคาแพงไม่ใช่ของหาง่ายที่จะกินทิ้งกินขว้าง
naiM chuaangF sohngR khraamM khaaoF saanR bpenM singL theeF meeM raaM khaaM phaaengM maiF chaiF khaawngR haaR ngaaiF theeF jaL ginM thingH ginM khwaangF
"During wartime, rice is very expensive; it is not something that is easy to come [and] should not be wasted or thrown away."

โครงการนี้ทำให้ตนเองและเพื่อน ๆ รู้จักคุณค่าของข้าวมากขึ้น ไม่กินทิ้งกินขว้างเหมือนแต่ก่อนเพราะพวกเรารู้ถึงความเหน็ดเหนื่อยและความทุกข์ยากของชาวนาที่กว่าจะได้ข้าวมาแต่ละเม็ด
khro:hngM gaanM neeH thamM haiF dtohnM aehngM laeH pheuuanF ruuH jakL khoonM naH khaaF khaawngR khaaoF maakF kheunF maiF ginM thingH ginM khwaangF meuuanR dtaaeL gaawnL phrawH phuaakF raoM ruuH theungR khwaamM netL neuuayL laeH khwaamM thookH yaakF khaawngR chaaoM naaM theeF gwaaL jaL daiF khaaoF maaM dtaaeL laH metH
"This project caused me and my friends to better understand the value of rice, not to leave food left over on the plate as we had previously done because we learned how much effort and hardship it takes for farmers to produce even one grain of rice."